هوای طوفانی و کشتی بی‌ناخدای شهرداری
هوای طوفانی و کشتی بی‌ناخدای شهرداری چند ماهه شهرداری بهشهر
انجام انتخابات شوراهای شهر و روستا در اسفند ۱۳۷۷حدود ۷۵۰ شورای شهر و بیش از ۳۲ هزار شورای روستایی در ایران تشکیل شد و با شروع به کار حدود ۵ هزار نفر نماینده شورای شهر و ۱۰۷ هزار نفر اعضای شوراهای روستایی، بزرگترین تجربه فعالیت نهادهای انتخابی در مدیریت‌های محلی در تاریخ معاصر ایران آغاز گردید. تشکیل شوراها پس از گذشت ۲۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از دستاوردهای سال‌های اخیر محسوب می‌شد
نزدیک به 15 ماه از اعلام نتایج انتخابات شورای اسلامی شهر بهشهر سپری شده است. نتایجی که از صندوق خارج شد موجب گردید تا ترکیب شورای پنجم با ورود علی شکوهی جوان با دانش تخصصي و بیش از 8000 رای به عنوان اولين نفر و با اختلاف بيش از 2000 رای با نفر دوم شروع شود و این نشان از خواست مردم در جهت تخصصی شدن شوراها دارد.
علي اكبر فخاريان ، عباس عسگریان، اسفندیار اسدی، اعظم السادات حسینی وعلیرضا کوچکی هم که به تریب ارا به شورا راه یافتند به شکلی میتوان گفت پایه های ثابت شورای شهر هستند که هر کدام حداقل 1 دوره و برخی بیشتر سابقه حضور در شورای شهر را از قبل دارند و عضو دیگر علی رضا صدیق که با اختلافی نه چندان به شورا راه یافت.
در سال نخست فعالیت شورا ریاست شورا که الحق و الانصاف دوره بسیار پرحاشیه ای هم بود، بر عهده علیرضا کوچکی بوده که دوره 6 ماهه اول نیز هوای آسمان شورا داعما متلاطم بود و اختلافات بر سر انتخاب شهردار موج میزد.
و این داستان بی ناخدا ماندن شهرداری بهشهر 6 ماه به طول انجامید البته لازم به ذكر است بنا به گفته بیشتر اعضای شورا سرپرست شهرداري و همكارانش در اين مدت به نحو مقبول به وظايف خود ميپرداختند.
ترکیب اعضای شورا به گونه ای بود که یه عده میگفتند فرد x منتخب، شهردار است چند عضو دیگر میگفتند فرد منتخب برای شهردار بنا به دلایلی x که غیر بومی نیز هست، نباشد.
این مسیله آنطور که به نظر میرسد نهایت با حکم استاندار مازندران مهندس محمد اسلامی خاتمه یافت اما انچه به نظر و به گوش میرسد هنوز هم اختلافات در حمايت از شهردار منتخب در شورا وجود دارد!
از باب این اختلافات جستجویی کردیم و يكي از اعضاي شورا علت را اينگونه بيان كرد :"اختلاف بين اعضاي شورا بر سر منافع شهري و شخصيست و ما منافع مردم شهر را به هيچ قيمتي نميفروشيم، لذا علی رغم توصیه افراد خیرخواه به تعامل، باید عرض کنم که نمی توان بین این دو مطلب تعادلی برقرار کرد و هر موردی که برای منافع شهری باشد قطعا اختلاف نظری از سمت ما وجود نداشته و نخواهد داشت. اختلاف سلیقه در میان اعضای شورای شهرها همواره وجود داشته است؛ از شورای یک روستا گرفته تا شورای شهر تهران. اما همه این اختلاف‌سلیقه‌ها هنگامی که مصالح شهر به میان می‌آید باید به فراموشی سپرده شود که متاسفانه بعضا اینگونه نیست".
طوفان‌زدگی و البته ناهماهنگی و اختلافات در شورا نه تنها از دردها ، دردی را دوا نمی‌کند، بلکه دود حاصل از این اختلافات تنها به چشم شهروندان شهر خواهد رفت ...
شاید یکی از دلایل اصلی بالا گرفتن اختلافات در میان اعضای شوراهای شهر، آگاهی نداشتن برخی از اعضا لازم از عملکرد و کارکرد شوراهای شهر باشد. همه اعضای شورای شهرها قطعا باید بدانند که شوراها قانونگذاری نمی‌کنند، بلکه تصمیم‌گیری می‌کنند. داشتن کمیسیون انطباق در شوراهای شهر بیانگر همین نکته است که شوراهای شهر درباره شهر تصمیم می‌گیرند و در کمیسیون انطباق و با تأیید فرمانداری‌ها این تصمیمات به قانون تبدیل می‌شود.
به قلم علی مجیدی تروجنی