پایمالی اخلاق در صحن علنی مجلس!
آن چیزی که عصر 11 اسفند ماه 1397 در صحن علنی مجلس تصویب شد، مدیریت سلیقه ای و تصمیم گیری بر مدار منافع بومی و محلی و نهادینه سازی تخصص گریزی، سیاست بازی و لابی های پشت پرده بود نه انتقال آب کاسپین...
آن چیزی که عصر 11 اسفند ماه 1397 در صحن علنی مجلس تصویب شد، مدیریت سلیقه ای و تصمیم گیری بر مدار منافع بومی و محلی و نهادینه سازی تخصص گریزی، سیاست بازی و لابی های پشت پرده بود نه انتقال آب کاسپین...
- بار دیگر یادآوری این نکته را ضروری می دانم که بودجه تخصیص یافته تنها و تنها برای مطالعه مجدد این طرح است و قید واژه "اجرا" در ردیف مورد نظر هرگز به معنی صدور مجوز یا تصویب مجلس برای اجرای این طرح نیست. البته مجلس باید در رابطه با تصویب مطالعه مجدد این طرح که مصداق بارز اتلاف بودجه عمومی کشور است پاسخگو باشد.
- تخصیص و تصویب ردیف این ردیف، مصوبه مجلس شورای اسلامی به مفهوم عام آن نبود بلکه تصمیم شخص رییس جمهور بود که با تحکم ورزی ایشان و همکاری مخلصانه روسای سازمان های برنامه و بودجه کشور(محمد باقر نوبخت)، و حفاظت محیط زیست(عیسا کلانتری)، و البته همراهی و سازماندهی علی لاریجانی رییس مجلس و در نهایت توسط دو تن از نواب رییس مجلس یعنی علی مطهری و مسعود پزشکیان به سرانجام رسید.
- همین که موافقان اجرای طرح برای اخذ ردیف 5 میلیاردی مطالعه مجدد این طرح مجبور شدند تا لشکری از دولت و مجلس و وزارت خانه ها و سازمان های مختلف را ساماندهی کنند، بیانگر آن است که ندای پاسداران کاسپین و کنشگران حوزه زیست بوم میهن شنیده شد و این یعنی پیروزی مطلق کاسپین.
- معتقدم آنچه که بر اساس مصوبه مجلس بیشتر از زیست بوم های هیرکانی – کاسپیانی پایمال و لگد کوب شد "پایبندی به اخلاق" بود. مصادیق این بی اخلاقی را برای ثبت در تاریخ با هم مرور می کنیم؛
1- در اقدامی شائبه دار، آقایان عزت الله یوسفیان ملا و شهرام کوسه غراوی به عنوان اعضای کمیسیون تلفیق بودجه انتخاب می شوند. با کمال تعجب در روز جلسه این دو تن در کمیسیون حاضر نمی شوند و دیگر نمایندگان شمالی هم نمی توانند تا از تصویب این ردیف بودجه جلوگیری کنند. آقایان کوسه غراوی و یوسفیان ملا که پیشتر ماجرای دست بوسی اش در صحن علنی مجلس ارادت ویژه اش را به رییس جمهور اثبات کرده بود اصولا نباید وارد کمیسیون تلفیق می شدند و حال که وارد کمیسیون شدند حق نداشتند تا در جلسه سرنوشت ساز کمیسیون مربوطه حاضر نشوند. این مصداق بارز "حق الناس" است و از مجمع نمایندگان استان های شمالی انتظار می رود تا اولا نسبت به تنویر افکار عمومی در باره چگونگی انتخاب این دو برای عضویت در کمیسیون مذکور توضیحات ارایه نمایند و دوم آنکه موضوع ترک جلسه یا غیبت یا عدم حضور این دو تن را در روز بررسی ردیف 5 میلیاردی در کمیسیون نظارت بر رفتار نمایندگان مورد پیگرد قانونی قرار دهند
2- از علی لاریجانی که دست کم نشانی از مازندران را در نام خانوادگی خود دارد انتظار می رفت تا با توجه به حساسیت های ایجاد شده در رابطه با این طرح مدیریت صحن را به عهده می گرفت و با توجه به هنرنمایی قبلی خود در تصویب 20 دقیقه ای برجام، از تصویب این ردیف جلوگیری می کرد. اما گویا "حکم مصلحت" برای آینده لاریجانی چیز دیگری بود. لاریجانی بر اساس مصلحت اندیشی حتا حاضر به شرکت در جلسات مذکور نشد.
3- از علی مطهری که خلف " معلم اخلاق انقلاب اسلامی" و رییس مرکز حفظ و نشر آثار معلم شهید است انتظار می رفت تا به وعده خود در روز 8 اسفند ماه در صحن علنی مجلس وفادار بماند. ایشان که آن روز مدیریت جلسه را عهده دار بود پس از درگیری و شورشی خواندن نمایندگان شمالی اعلام کرد که در جلسه بعدی می توان ردیف مورد نظر را به رای گذاشت اما در اقدامی غیر اخلاقی در جلسه بعدی با همکاری مسعود پزشکیان در خلف وعده ای آشکار، این ردیف هرگز به رای نمایندگان گذاشته نشد و با فریادهای پی در پی نماینده سمنان که در جایگاه هیات رییسه می گفت؛ خیانت است ... به خدا خیانت است... در نهایت در قالب کلیات بودجه کل کشور تصویب شد و نماینده سمنان هم در بی اخلاقی دیگری در شیپور "تصویب 81 درصدی طرح انتقال آب خزر به سمنان" دمید و طی نامه شادباشی به موکلان خود بر این طبل کوفت که؛ آری! جهان به اتحاد می توان گرفت... تا شاید اینگونه مقدمات حضور خود در دور آینده مجلس را با تمسک به این بی اخلاقی فراهم آورد. بنابراین در می یابیم که کاسپین در 8 و 11 اسفند ماه 1397 و در آستانه هفته منابع طبیعی، مقهور و مغلوب مجموعه ای از بی اخلاقی ها و بی مسولیتی ها شد...
بی شک همت بلند و همراهی همه مردم ایران در صیانت و پاسداری از دریای فیروزه فام کاسپین، کابوس آنهایی که با لگدمال کردن اخلاق در اندیشه دست درازی به منابع طبیعی و ملی و انفال هستند را بر آشفته خواهد ساخت... برای محکومیت این بی اخلاقی و کسب تجربه برای آینده و البته مهم تر از همه ثبت در تاریخ، این نوشتار را آنقدر دست به دست کنیم تا بدست آنان که هدف این نوشتار هستند برسد....
حنیف رضا گلزار پژوهشگر حوزه خاک، آب و جنگل