پیشرانهای روانشناختی فروبستگی و ایستایی در فرایند حل منازعات سرکش؛ ناهمسویی اعلامی و همسویی اعمالی رادیکالها/ علی کریمیمله، دانشپژوه علوم سیاسی
در تطبیق تأملات نظری بالا بر جریان مذاکره جاری میان ایران و آمریکا میتوان گفت برخلاف فهم و پنداشت ظاهری و سطحی از ضدیت دیدگاههای ترامپ و مخالفان داخلی مذاکره، از زاویه کارکردی و از طریق متغیرهای روان شناختی برشمرده شده، مواضع و اقدامات ترامپ دقیقاً در راستای تقویت اقلیت رادیکال داخلی و مخالفان منطقه ای و بین المللی مذاکره و توافق احتمالی عمل می کند. دستگاه تصمیم گیری ایالات متحده به رهبری ترامپ با کنش گفتاری خشونت ورزانه از راه کاربرد پرتکرار ادبیات تهدیدآمیز، برخورد تهاجمی و روحیه هیمنه جویانه و کنش رفتاری آشتی ستیزانه و تهدید عملی ایران در پوشش افزودن و گستراندن بسته های جدید تحریمی بر ضد ایران، هم به طور مستقیم در نقش پیشران انسداد و فروبستگی و اختلال در فرایند مذاکره عمل می کند و هم به شکل غیرمستقیم صورتبندی نیروهای سیاسی داخل ایران را به زیان آشتی جویان و به سود مخالفان مذاکره به هم می ریزد و با رساترکردن صدای مخالفان فرایند تنش زدایی، موضع تعامل گرایان و آشتی جویان را سست تر و انان را در مقابل مخالفان خلع سلاح میکند.