شکوه و عظمت چهاردانگه؛رو به افول
چهاردانگه یکی از بزرگترین؛بخش های شهرستان ساری؛روزگاری از عظمت و شکوه و سربلندی برخوردار بود.حالا متاسفانه در سرازیری؛فراموشی و سقوط قرار گرفته است.
چهاردانگه منطقه ای از مازندران که به خاطر؛وجود؛طببعت ناب؛دریاچه های مشهور؛وجود حیوانات وحشی مختلف؛معماری ساختمان های قدیمی؛پیشینه تاربخی؛وجود معادن فراوان؛و.... از اهمیت بالای برخورداربود.
اینک چهاردانگه بالاترین امار مهاجرت؛خالی شدن روستا؛ رشد منفی جمعیت؛ و خیلی از امارهای نگران کننده را به خود اختصاص داده است.در حال حاضر اکثریت ساکنان چهاردانگه از نظر اقتصادی،وضع شکننده دارند؛ و اکثریت دامدران و کشاورزان منطقه ورشکسته و بدهکار هستند.
بزرگترین معدن ذغال سنگ منطقه که حدود1000 نفر دران کار می کردند و یکی از عوامل رشد؛وتوسعه و رونق منطقه بوده. در سال های نه چندان دور به طور کلی تعطیل شد. تا اهنگ مهاجرت در منطقه به صدا در بیاید.
متاسفانه از نظر زیر ساخت های رشد و توسعه هم در منطقه خبری نیست.نبود جاده مناسب با توجه به اینکه جاده مواسلاتی دو استان از منطقه میگذرد. بزرگترین ضعف می باشد. متاسفانه با کمبود بارش برف و باران و کمبود شدید اب نیز کشاورزی منطقه نیز در حال نابودی است. و اندک مردمانی که در منطقه زندگی میکنند. هم در چند سال اینده ناگزیر ب مهاجرت به شهرهستند. تا چهاردانگه خالی و خالی تر شود.
در میان این همه مشکلات ریز و درشت در منطقه؛مسولین و متولیان امر محبت کرده و زباله شهرستان ساری را به منطقه اورده تا ؛پازل گرفتاری ها؛مشکلات و..... در منطقه کامل شود. دست مریزاد به مسولین استانی!!!!!!!
نبود یک بیمارستان؛داروخانه ؛ دکتر عمومی و متخصص؛ امبولانس و..... از جمله مشکلات بهداشتی در منطقه است. با گذشت حدود چهل سال از انقلاب متطقه از داشتن حداقل چند دکتر خوب نیز محروم است.
مشکلات ذکر شده و مشکلاتی که همه خود میدانند دست بدست هم داده تا چهاردانگه با ان پیشینه و تاریخ ؛ در انزوا قرا گیرد . و مهاجرت تنها را حل پیش سوی مردم باشد.
اگر فکری به حال این منطقه نگردد ؛ در چند سال اینده پیش رو شاید منطقه چهاردانگه بسیار خالی تر از سکنه و با سرعت بیشتری رو به سقوط و زوال پیش رود. چشم انداز منطقه اصلا خوب نیست و باید فکر و راه حلی در نظر گرفته شود.
حیف نیست این همه نعمت خداد دادی؛این همه طبیعت زیبا و این همه زمین های حاصل خیز و...... بی بهره و بی استفاده قرار گیرد. چرا باید حال روز روستاهای متطقه طوری باشد که وقتی وارد ان میشوی،جز چند پیرمرد و پیر زن؛ و تعدای افراد بالاتر از50 سال فقط دیده شوند. جوانان و نوجوانی که باید روستا را اباد کنند؛و اینده سازان و صاحبان روستا و منطقه خود هستند کجایند؟؟!!! چرا باید خانه ها با ان معماری؛ و اصالت محلی و تاریخی نابود و ویران شوند و چند ویلا و ساختمان بدست چند ادم پولدار و مرفه در روستاهای زیبا متطقه سر براوردند. و چرا های بسیار دیگر
چهاردانگه ایا کسی به فکرت است.
جلالی کیاسری