تولید نانو غذا برای بیماران گاستروکتومی از سوی محققان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری برای نخستین بار در دنیا

به گزارش خبرمازندران به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، رساله دکتری دانشجوی صنایع غذایی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به تولید نانو غذا برای بیماران گاستروکتومی (نارسایی معده) برای نخستین بار در جهان منجر شده است.

موضوع رساله راضیه رضوی دانشجوی دکتری از دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری بوده که توسط اعضای تیم، راضیه رضوی، رضا اسماعیل زاده کناری، جمشید فرمانی از دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری و دکتر محسن جهانشاهی از دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل انجام گرفت.
دکتر رضا اسماعیل زاده کناری عضو هیات علمی دانشگاه و استاد راهنمای این رساله دکتری  با اشاره به این که محققان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری موفق به تولید نانو غذا برای بیماران گاستروکتومی شده اند گفت : یکی از مشکلات مبتلایان به سرطان معده خصوصا افرادی که بخش یا کل معده آنها طی جراحی برداشته شده به نوع تغذیه آنها مربوط است.
وی افزود: از این جهت ما در این تحقیق به تولید نانو غذایی پرداختیم که ضمن تامین انرژی، دیواره آن در محیط اسیدی معده باز نشده، قابلیت هضم و جذب در محیط معده را نداشته و صرفا از محیط معده عبور نموده و دیواره نانو غذا در محیط قلیایی روده باز و تمامی هضم و جذب نانو غذا در روده انجام می گیرد.
دکتر اسماعیل زاده کناری با بیان اینکه  در صورت تجاری سازی این محصول، کمک بسیار زیادی به مبتلایان سرطان معده از بعد تغذیه و تامین کالری و افزایش ایمنی آنها خواهد شد افزود: گاستروکتومی در واقع گرفتن بخشی از معده یا همه قسمت‌های معده است که عمدتاً در افرادی که سرطان معده دارند اتفاق می‌افتد و در طی جراحی بخشی از معده ای که در واقع سلول سرطانی وجود دارد برداشته می‌شود یا ممکن است برای افرادی که در واقع دارای چاقی مفرط هم هستند نیز این کار انجام شود.
وی با اشاره به اینکه برای هر دو دسته این افراد هر نوع غذایی مناسب نیست اما برای افرادی که در واقع بخشی از معده شان برداشته شده، این موضوع از اهمیت بیشتری برخوردار است، چون معده آزرده بوده نباید به اصطلاح زیاد از آن کار کشیده شود اظهار داشت: به همین خاطر این تحقیق در واقع برای افرادی که ناراحتی معده دارند بر مبنای تولید نانو غذا در این قالب طراحی کردیم که از پوشش‌های بایوپلیمری استفاده شده است.
دکتر اسماعیل زاده با بیان اینکه در مقیاس نانو که خصوصیات این ماتریکس یا دیواره پوششی به صورتی بوده که در شرایط اسیدی معده هیچ اتفاقی در واقع نمی‌افتاد اما به pH قلیایی روده حساس بوده و این دیواره باز شده و غذا در واقع در داخل روده با حالت طبیعی مدیریت می‌شود گفت: در این راستا محیط معده و محیط روده را در محیط های آزمایشگاهی شرایط معده و آنزیم هایی را که دارد شبیه سازی کردیم و قابلیت هضم و جذب معده و روده اندازه گیری شد، که در نهایت موفق شدیم بر مبنای پوشش های پلیمری و طراحی مدل هایی ریاضی که ما انتخاب کردیم به بهترین حالت در  نانو غذا دست پیدا کنیم که  بیشترین هضم و جذب در روده اتفاق می افتد و این یک کمک بزرگی برای افرادی که در واقع دچار گاسترکتومی هستند،است.
وی اظهار داشت: با توجه به اینکه در آسیا بیشترین سرطان معده را داریم، با تجاری سازی این مقوله می توان کمک شایانی برای کیفیت زندگی افراد داشته باشد و در این راستا تجاری سازی پرفایده خواهد بود.
گفتنی است نتایج این تحقیق در حال حاضر در یکی از معتبرترین ژورنال سطح 1 دنیا به  چاپ رسیده است.