آخرین اخبار :
کد خبر : 41211 دوشنبه 1 اسفند 1401 فرهنگ

قبرستان تاریخی سفیدچاه در حال نابودی است

در اثر بی توجهی به قبرستان تاریخی سفیدچاه ، درصد زیادی از قبرستان دچار تخریب شده و در صورت عدم توجه بیشتر پیش بینی می شود که این قبرستان کهن و ثبت شده به عنوان اثر ملی در کمتر از یکی دو دهه آینده کاملا از بین برود

قبرستان تاریخی سفیدچاه از کتیبه ها و سنگ نوشته های بیش از هزار سال در دل خود جا داده است و با دارا بودن شرایط خاص به عنوان جاذبه های تاریخی یک منطقه شناخته می شوند، قبرستان سفید چاه استان مازندران یکی از این جاذبه های تاریخی بوده که از علاوه بر قدمت بسیار، به عنوان مکانی اسرار آمیز نیز شناخته می شود. 

این مکان یکی از قبرستان های قدیمی و تاریخی مسلمانان در استان مازندارن بوده و قدمت آن به حدود ۱۲۰۰ سال پیش باز می گردد.

قبرستان سفید چاه با سنگ قبرهای خاص
و دارای ویژگی های منحصر به فرد بسیاری بوده و تفاوت های زیادی نیز با سایر قبرستان های موجود در کشور دارد.

یکی از ویژگی های این قبرستان وجود سنگ قبرهای ایستاده در بخش تاریخی و قدیمی آن بوده که هر کدام از این سنگ قبرها نیز با توجه به قدمت، فرهنگ زمان و شغل و شخصیت فردی که در آن جایگاه دفن شده با نقوشی خاص حکاکی و تزئین شده اند.

در این گورستان جنسیت افراد دفن شده در آن به روش خاصی نشان داده شده و در صورتی که بالای سنگی که بر روی قبر نصب شده شکل یک شانه دوسر وجود داشته باشد، این قبر متعلق به یک مرد بوده و در صورت وجود شکل شانه یک سر بر روی سنگ قبر، فرد دفن شده در آن جایگاه یک زن است.

در قبرستان سفید چاه سنگ مزارها محرابی و صندوقی هستند که هر دو شکل در ایران دارای پیشینه معماری‌اند. سنگ قبرهای محرابی قبرستان تاریخی سفید چاه، دارای تصاویر نمادین ایرانی است و از نقوش تزیینی به ویژه اسلیمی و هندسی به صورت متقارن، در تمام سطوح استفاده شده است و از نظر تنوع به سه دسته تقسیم می‌شود: نقوش اسلیمی، نقش هندسی و نقوش نمادین یا سمبلیک  تعدادی سنگ‌های صندوقی نیز بر فراز تپه قبرستان در جهت شمالی قبرستان سفید چاه به دست آمده است که قدیمی‌ترین سنگ قبر صندوقی به تاریخ ۸۹۶ هجری قمری تعلق دارد.

از قبرهایی که در این قبرستان وجود دارد  می‌توان به قبر ملک بادله حاکم شمال، ابراهیم، منصور و عبدالرحمن سه فرزند امام موسی ابن جعفر(ع) و چندین تن از سادات مرعشی نام برد.

این قبرستان و قبرهای موجود در آن در سال ۱۳۸۱ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
در این رهگذر بی توجهی به این اثر تاریخی ، درصد زیادی از قبرستان تاریخی دچار تخریب شده و در صورت عدم توجه بیشتر پیش بینی می شود که این قبرستان کهن و ثبت شده به عنوان اثر ملی در کمتر از یکی دو دهه آینده کاملا از بین برود

افزودن دیدگاه

دیدگاه ها